|
فَمِنَ النّاسِ مَنْ یَقُولُ رَبَّنا آتِنا فِی الدُّنْیا وَ ما لَهُ فِی الْآْخِرَةِ مِنْ خَلاق[1] بعضى از مردم مى گویند: «خداوندا! به ما در دنیا، (نیکى) عطا کن»! ولى در آخرت، بهره اى ندارند. آیه درمورد حج است ومی گوید برخی از مردم اعمال را انجام می دهند تاوضع دنیایشان بهبود یابد مثلا نماز می خواند تاکسب وکار دنیایی او بهبود یابد یا حج می رودتامردم ازوی به عنوان حاجی وبزرگ یاد کنند یا بنا به گفته مجمع البیان : یک عده جبهه می روند به خاطر آن که در میان مردم مجاهد شهرت بگیرند. قال النبی (صلی الله علیه وآله ) : من طلب الدنیا بعمل الآخره فماله من نصیب هرکس با ععل آخرت دنیارا طلب کند نصیبی ازآخرت برای اونیست اینها همه به خاطر این است که هدف اصلی از این اعمال را به فراموشی گذارده ایم واز ارذل ترین آن متمسک شدیم درحالی که آگر آن هدف والا را در نظر می گرفتیم هدف پایین ترهم برای ما حاصل بود به قول آیت الله سبحانی (زید عزه): اگر تکریم همسایه کنیم از آن جهت که این کار مرضی خداست نه به خاطر این که اورا تکریم کنیم تا از آزار وخیانت او در دنیا در امان باشیم هم رضای خدارا کسب کرده ایم وهم هدف دوم به دست آمده است اما اگرهدف فقط دنیایی باشد دیگر خبری از رضایت وپاداش اخروی نیست .
+ نوشته شده در جمعه ششم اسفند ۱۳۹۵ساعت ۱۰:۱۵ ب.ظ توسط محمد لطفی
|
|
|
